Kanuni Sultan Süleyman Han Sözleri

Kanuni Sultan Süleyman Han Sözleri ve Alıntıları

Ben ölünce bir elimi tabutumun dışına atın. İnsanlar görsünler ki, padişah olan Kanûnî bile bu dünyadan eli boş gitmiştir.

Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi.
Olmaya devlet, cihanda bir nefes sıhhat gibi.

Düşman yardımıyla zafer kazanabileceğini düşünenler ne büyük gaflet içinde idiler.

Milyonlarca seneden beri bulana durula akan hayatın yarınları hep yeni cilvelere gebe bulunuyordu.

İnsanı anlamak onun cesedini parçalayıp içinde ne var ne yok diye bakmak değildi, ruhuyla beraber düşünülmeyen insan cesedinin kıymeti yoktu.

İçinde sevginin olmadığı taze bir tenin kirli bir yastıktan farkı olamaz.

Nurlu bir ejder olmak asanın değil, Musa’nın marifetiydi.

Ağzında bal olan arıların kuyruklarında iğneleri de vardır.

Dünyada herkes nizamı, intizamı, adaleti ister ama intizamlı ve âdil olmak çok kimsenin işine gelmez.

Batılıda ihtiras kabiliyeti geçmiş, kabiliyet gelişip ihtirası ezememişti. Bunun da ötesinde, Batılılar için kölenin bulunmadığı yerde efendilik olmazdı. Böylece insanlığı köleleştirdikleri takdirde, efendi olabileceklerini zannetmişlerdi.

İnce hakikatler peşin fikirli müfterilerle seyyahlara teslim edilemeyecek kadar yücedirler.

Bir kimsenin başkasından istediği her şeyde ya ilahî bir hak ya da bir şeytani haksızlık vardır.

İnsan dünyaya geldiği gün ana rahmi denilen âlemde ölmüş, dünyada dirilmiştir; fakat o burada da bir yandan yaşamaya, bir yandan ölmeye başlar.

Sakın aldanma cihandan kimseye gelmez vefa,
Hüsrev-ü İskenderü daradan ey dil ibret ala.

Birlikten gelen ıstırabı ayrılıktan gelen safaya tercih edenler, üstün meziyet sahibi ve âlicenap kimselerdir.

Ey Muhibbî! Âşıka ya sabır derler ya sefer, çünkü sabra çare yok, lazım gelir terk-i diyar.

Adı şekere yazılsa onu zehre kesecek tıynetteki yarasanın, güneşe husumetinde şemsin ne suçu olabilirdi ki?

Bir şey hakkında; “tamam kemalini buldu” denirse; yazık ki zevalini beklemenin başıdır, vakit tamamdır.

İnsan sevdiklerinden kaçını kaybederse, o kadar defa ölürmüş.

Ne oluyor Müslümanlara da insan leşi yiyen kâfirler, Birliklerini kurmuşken, bizdeki bu ayrılık bitmez mi?

Onun için yarın denen şey, aslında geri kalan ömrün en değerlisiydi, ama artık onun böyle bir günü olmayacaktı.

Senin güzel yüzünü parlaklıkta güneşe benzetenler, bence güneşin tarafını tutmuşlardır.

İnsanların zor zamanlarında dostları bulunabilirdi; fakat her nedense bu sıralarda düşmanlarının sayısı da artardı.

Halbuki batılılar kendilerinden olmayana bir şey kazandırmaz, fakat kazanılmış olanı yağma etmeyi bilir ve severler.

Zekanın hakim olmadığı kuvvet, sadece yıkmayı bilir.

İğneye takati olmayanlar, parmaklarını akrep yuvasına sokmazlar.

İnsanların hayatlarında işledikleri hataların çoğu, düşünmesi gereken yerde hissetmekten, hissetmesi gereken yerde düşünmekten ileri gelir.

Ey Hamza!
Görürüm ki sana konuşma öğrenebilmen için iki sene yetmiş, ama dilini tutmayı öğrenebilmen için otuz sene yetmemiş, herhalde altmış da sene geçse, diline hakim olmayı öğrenemeyeceksin!

— Kanuni Sultan Süleyman Han

Kanuni Sultan Süleyman Han Sözleri ve Alıntıları
Özlü Sözler
Kanuni Sultan Süleyman Han (6 Kasım 1494, Trabzon – 7 Eylül 1566, Zigetvar), Osmanlı İmparatorluğu’nun onuncu padişahı ve 89. İslam halifesi, şair.