Edip Cansever Sözleri ve Alıntıları
Bütün iyi kitapların sonunda,
Bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda;
Meltemi senden esen,
Soluğu sende olan
Yeni bir başlangıç vardır. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Yitirmek için mi buldum seni ben? (Sonrası Kalır 1)
Ne yaparsan yap, yalnızlık sensin… (Gelmiş Bulundum)
Unutmam. Gözlerine işlemişim bütün yaşadıklarımı. (Sonrası Kalır 2)
Yalnızken ve senden bunca uzakta.
Öyle soğuk, öyle anlamsız ki her şey. (Gelmiş Bulundum)
Zorlasak mı acaba bizim olmayan
Görünmez bir mutluluğun yollarını? (Sonrası Kalır 1)
İnsan bazan ağlamaz mı bakıp bakıp kendine? (Sonrası Kalır 2)
Biz sahi neden sevmiyoruz birbirimizi? (Yerçekimli Karanfil)
Hüzünler içinde saklı;
Görünürde mutlusun. (Sonrası Kalır 2)
Ben biraz “ertesi gün” gibiyim, eksiğim, unutkanım, öyleyim. (Sonrası Kalır 1)
Ve bazıları; yokken bile vardır, fazlasıyla. (Seçme Şiirler)
Yaşam gelip geçti, sanki hiç yaşamadım. (Sonrası Kalır 2)
Kısaca söyleyeyim anlamak yordu beni. (Sonrası Kalır 2)
Arada mektup yazıyorum sana
Ah, olmayan sana. Hiç olmadın ki. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Yaşlandık da ondan mı
Susarak katlanıyoruz her mutsuzluğa. (Sonrası Kalır 1)
Hiçbir şey elimde değil
Sevmek istiyorum, sevemiyorum
Çarpıyor birbirine kalbimin kapıları. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Unutulmuş her şey bir bir anımsanıyor zamanla. (Sonrası Kalır 2)
Gölgen yok senin, ayak izlerin yok
Neden mi? Acılar barınmamış ki sende. (Sonrası Kalır 2)
Kuşlar kuşların yanına,
Yapraklar yaprakların yanına…
Hiçbir şey yalnız kalmıyor,
İnsandan başka dünyada. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Hiçbir yere taşınıyorum, kendime sızıyorum yalnız
Ben dediğim koskocaman bir oyuk
Koltuğun üstünde, aynadaki yansıda
Bir oyuk! (Bezik Oynayan Kadınlar)
Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz ne kelime ne hiçbir şey. (Sonrası Kalır 1)
İçimde kara kara bulutlar sallandı
Ki sallandılar
Dışarı yağamadım
Ve yenildim ve sustum. (Bezik Oynayan Kadınlar)
İnsan sevdi miydi buna bir çare düşünmeli. (Sonrası Kalır 1)
Avunma ve kendimi aldatma konusunda oldukça büyük bir başarı elde ettim sayılır. İnanmak istiyorum ve inanıyorum. (İki Satır, İki Satırdır)
Hiçbir dilde söylenmemiş
Hiçbir dilde yazılmamış
Sözler ve şarkılar içindeyim. (Gelmiş Bulundum)
Ve sensiz kaldığım zaman ıpıssızım, yorgunum, öyleyim… (İki Satır, İki Satırdır)
Seni bunca boğuntu arasında bir kurtarıcı gibi sevmedim. Seni, bana özgü hayatımla sevdim ben. Bu hayat, benim öz ülkem. (İki Satır, İki Satırdır)
Neyi bitiriyoruz, neyi başlatıyoruz, neyi bekliyoruz, bilmem ki… (Bezik Oynayan Kadınlar)
Korkunç bir acı duyuyorum. sıkılıyorum. Kötü bir şekilde anladım dünyayı. (İki Satır, İki Satırdır)
Ve geldikleri gibi gidiyorlar, hiçbir iz bırakmadan, hiçbir iz bırakmadan, hiçbir iz bırakmadan. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Özlemim sanadır, varsın
Kar yağsın, daha yağsın
Seni andırıncaya kadar. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Her yerde bir yapaylık, herkeste bir iğretilik…Gerçek insan özlemi, egzotik bir duygu gibi sarıyor beni. Bulamıyorum. Bulunamıyorum. (İki Satır, İki Satırdır)
Ki bazı sözlerin anlamı o sözlerin söylenişindendir. (Sonrası Kalır 2)
Olması gerekenin olmadığı bir karışık çağdan geçiyoruz sanki yavaşça. Geçmiyoruz da, kayıyoruz. (İki Satır, İki Satırdır)
Elimden alınması mümkün olmayan bir can sıkıntısı var bugün. (İki Satır, İki Satırdır)
Herkes dünyayı bir yanından onarıyor sanki. (Yerçekimli Karanfil)
Yorgun, yenik dönmüşüm artık kendime. Anılarla çoğalan ihtiyarlara benziyorsun biraz. (İki Satır, İki Satırdır)
Unutma, yaşamından iyisin,
Yaşamın senden iyi.
Kutsalsın, görkemlisin, kendine verilmişsin. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Bundan böyle sensizlik felaketine uğramak istemiyorum. (İki Satır, İki Satırdır)
Ve ben bıraktığın yerdeyim hâlâ, bir çocuk gibi alınmayı bekliyorum. (İki Satır, İki Satırdır)
İki kaktüs gibiyiz, kendi çöllerimizden koparılmış. (Bezik Oynayan Kadınlar)
Seni, bütün varlığınla seni istiyorum. Gözlerini, saçlarını, tenini… hepsini birden. Ama korkunç bir umutsuzluğa kapılıyorum ardından. (İki Satır, İki Satırdır)
Ne yaparsan yap, yalnızlık sensin… (Gelmiş Bulundum)
Senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa. (Yerçekimli Karanfil)
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka. (İki Satır, İki Satırdır)
Bekliyorum. Bir güzellik var beklememde, görünmeyen, saydam. (İki Satır, İki Satırdır)
Kuş olsun, insan olsun
Yalnızlık sevmesini bilmeyenlerin icadı. (Sonrası Kalır 1)
Ya da gel. Korkunç gel. Hiç böyle gelmedin gibi gel. (İki Satır, İki Satırdır)
Çünkü sevdikçe beni sen kendini tanıdın. (Sonrası Kalır 2)
Kimse bir gün kimseyi sevmeyecek, korkuyorum. (Sonrası Kalır 1)
Edip Cansever Sözleri ve Alıntıları
Özlü Sözler
Edip Cansever (d. 8 Ağustos 1928, İstanbul -. ö. 28 Mayıs 1986, İstanbul), Türk şair.
Yorum Yaz
Bir yorum yazmak için giriş yapmalısınız.